Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Odpowiedzialność tych osób ogranicza się do okresu ich stałego zamieszkiwania w lokalu. Przepisy dają zatem wyraźną podstawę prawną przypisania odpowiedzialności za zaległości czynszowe osobom pełnoletnim stale zamieszkującym z najemcą w wynajmowanym lokalu. Wskazane osoby ponoszą odpowiedzialność pomimo, że nie były stroną umowy najmu lokalu. Wystarczający jest sam fakt zamieszkiwania w wynajmowanym lokalu oraz osiągnięcie pełnoletniości. Wynajmujący instytucjonalni – w szczególności dotyczyć to może gminnego zasobu mieszkaniowego – często nie są w stanie ustalić, które osoby faktycznie zamieszkują w wynajmowanych lokalach w określonym przedziale czasowym, a także czy spełniają warunek pełnoletniości. Dla celów wykazania okoliczności zamieszkiwania zwyczajowo powołują się wtedy na fakt zameldowania danej osoby w konkretnym lokalu. Natomiast z zameldowaniem pod danym adresem wiąże się domniemanie, że osoba ta faktycznie tam zamieszkiwała w okresie zameldowania. Jednakże miedzy „zamieszkiwaniem” a  „zameldowaniem” występują istotne różnice. Pierwsze stanowi okoliczność faktyczną. Miejsce zamieszkania związane jest z lokalizacją centrum życiowego osoby, przebywanie tam z zamiarem stałego pobytu. Z kolei „zameldowanie” jest realizacją obowiązku administracyjnego zgłoszenia do urzędu faktu zamieszkiwania pod danym adresem. Innymi słowy, zmieniając miejsce zamieszkania należy to zgłosić do urzędu gminy celem przemeldowania. Z zameldowaniem w nowym miejscu zamieszkania łączy się wymeldowanie z poprzednio zgłoszonego miejsca. Zatem zameldowanie ma charakter wtórny w stosunku do faktycznego zamieszkiwania. Tym niemniej wystarczy, że osoba nie dopełniła obowiązku meldunkowego i powstaje rozbieżność między faktycznym zamieszkiwaniem a zameldowaniem. Brak dopełnienia obowiązku wymeldowania powoduje, że osoba taka będzie nadal figurować w urzędowym spisie osób zameldowanych pod danym adresem. Na tej podstawie zarządca wynajmowanych lokali kieruje pozew o zapłatę zaległości czynszowych przeciwko osobom zameldowanym w lokalu, domniemując, iż osoby te rzeczywiście zamieszkiwały w lokalu w okresie objętym pozwem. Z kolei osoby, które co prawda nie dopełniły obowiązku uaktualnienia meldunku, lecz faktycznie nie zamieszkiwały w lokalu, mogą powołać tę okoliczność przed sądem. Skutecznie argumentując mają szansę na uniknięcie odpowiedzialności za zapłatę czynszu i innych należnych opłat. Podnoszenie zarzutów w postępowaniu sądowym rządzi się swoimi regułami, dlatego też należy rekomendować uprzednią konsultację z prawnikiem.

Powyższego tekstu nie należy traktować jako porady prawnej, albowiem trzeba pamiętać, że każda sprawa jest inna, a porada prawna powinna być dostosowana do indywidualnego, konkretnego przypadku.